| Een stereogram is een afbeelding waarin een 3D-achtig beeld verborgen zit. Op het eerste gezicht is het niet meer dan een bonte tekening met een voortdurend herhaald patroon. Maar via een speciale techniek van kijken, ontdek je in dat patroon een soort driedimensionaal beeld. |  |
|
|
Zo zit in het bovenstaande beeld deze tekening verborgen: 't Is maar hoe je het bekijkt. |
 |
| Als we ergens naar kijken, focussen we onze ogen op dat object. Dat gebeurt gewoon vanzelf: onze hersenen zorgen daarvoor. En op die manier zien we alles scherp en duidelijk. |  |
|
| Soms hebben we een hulpmiddeltje nodig omdat onze ogen op een bepaalde afstand niet meer kunnen focussen: een bril dus. Voor veraf als je bijziend bent, of voor dichtbij, bijv. om te lezen. Wat buiten ons scherptebereik valt, is vaag. En dat is vervelend. Normaal toch. |
 |
|
Door naar een afbeelding te kijken, en dus te focussen op de lijnen, vormen en kleuren erop, zien we alleen de "voorgrond". Bij een stereogram is dat het opvallende patroon. |
||
| Je moet leren "erdoorheen te kijken", letterlijk zelfs, en dan ontdek je ineens het verborgen beeld op de "achtergrond". | ||
| Dat is niet zo gemakkelijk, want het is eigenlijk heel onnatuurlijk. En je hersenen willen niet zomaar meewerken. Het vraagt daarom wel wat oefenen. |
||
| Je moet jezelf dwingen om niet op de tekening zelf te focussen, maar op een punt erachter, verderaf dus. Dat moet echt heel bewust gebeuren, tegen de reflex in om je ogen toch naar de afbeelding zelf te (laten) sturen. De tekening wordt dan onscherp. En als je "ver" genoeg erdoorheen kijkt, komt plots het verborgen beeld naar voren. In hetzelfde patroon als de rest, maar het steekt er a.h.w. uit. |
||
|
||